Wijnboer en tv-maker Ilja Gort was in zijn jonge jaren een regelrechte anarchist. Hij kwam niet verder dan de brugklas. Zoon Klaas deed ‘alles volgens het boekje’. Ze werken alweer tien jaar samen op Château Gort & Gort, maar dat ging niet zonder slag of stoot…
Samenwerken
Ilja: “Ik denk dat je wel drie keer hebt gevraagd of je na je studie bij mij op het chateau mocht werken. Ik zag dat niet zitten. Als baas kan ik je niet op je flikker geven: ik houd té veel van je. De laatste keer ging ik overstag, ondanks dat ik nog wel heb gezegd dat je beter eerst de wijde wereld in kon trekken. Het is goed om veel ervaring op te doen en van je fouten te leren.”
Klaas: “Drie keer? Veel vaker! Ik had geen idee wat ik moest na mijn studie Management & Economie in Londen. Ik wilde weleens uitproberen hoe het zou zijn om met jou samen te werken en te wonen. Ik begreep niks van jouw afwijzingen tot Charlie werd geboren. Opeens was ik zélf vader. Vanaf dat moment voelde ik dat ik het later met hem precies hetzelfde zou doen.”
Ilja: “Opeens was je er. Je bleef en nam een bureau en stoel in.”
Klaas: “Het was ook fijn om na mijn studietijd, tijd met jou in te halen. Hoewel ik wel even moest wennen aan het samenwonen in één stukje van het chateau. Al snel kraakte ik mijn eigen onderkomen in een ander gedeelte. Nu zijn we buren. Het samenwerken ging niet direct vanzelf. Allebei zijn we enorm koppig.”
Ilja: “Als verlicht potentaat was ik gewend om alles te bepalen. Jij kwam in het bedrijf en ik ging gewoon door met mijn verlichte dictatorschap. Je sprak me daarop aan en ik haalde bakzeil op bepaalde punten.”
Klaas (lachend): “Op bepaalde punten… Soms lijkt het alsof ik terugga naar die begintijd en heb ik niks in te brengen. Ik snap het ook wel: jij doet het al dertig jaar.”
Ilja: “Ik handel vooral vanuit emotie en jij vanuit ratio. Dit gaan we gewoon doen, denk ik zonder na te denken over de financiële consequenties. Zonder ervaring ben ik ook in het wijnkasteel gestapt. Ik had nog nooit wijn gemaakt. De eerste jaren kwam er geen cent binnen en verdiende ik nog steeds mijn geld met de muziek. Dat geld stopte ik weer in het chateau. Het was een groot onbekend avontuur, maar ik wist dat ik het kon.”
Klaas: “Het verdwijnt in een zwart gat, heb ik weleens gedacht. Maar je bent zo’n doorzetter, geeft nooit op en volgt je passie. Dat is bewonderenswaardig. Ik ben véél voorzichtiger.”
Ilja: “Dat is ook een fijne eigenschap. Als ik nu een plan heb, bespreek ik het eerst met jou. Jij kunt goed naar dingen kijken en behoedt me voor stommiteiten. Ik heb meer en meer geleerd om op jouw inzichten te vertrouwen. We zijn complementair aan elkaar.”
Klaas: “Ach, die koppigheid heeft je ook veel gebracht.”
Op eigen benen
Klaas: “Na de middelbare school vertrok ik voor mijn studie naar Engeland. Zo’n beetje op hetzelfde moment dat jij en mama uit elkaar gingen. Ik denk dat jullie daarmee gewacht hadden tot ik op eigen benen zou staan. Dan heb je er als kind minder
last van.”
Ilja: “Het waren woelige tijden en ik was blij dat het goed met je ging en je veel vrienden had.”
Klaas: “Natuurlijk is het niet leuk als je ouders scheiden, maar ik zag wel al snel dat het ook prima is als je allebei apart gelukkig bent. Als ik in Nederland was, ging ik bij jullie allebei langs.”
Ilja: “Als je in Nederland was… Je genoot heel erg van het studentenleven. Man, kun je niet eens bellen, heb ik regelmatig gedacht.”
Klaas: “Ik had de tijd van mijn leven, maar maakte het niet zo gek als jij vroeger met drank en drugs. Bovendien haalde ik netjes mijn diploma’s.”
Ilja: “Ik deed de brugklas drie keer over, stopte met school en op mijn vijftiende speelde ik al professioneel in een band. Ik leidde een rock-’n-roll-leven.”
Klaas: “Met jou vergeleken was ik héél braaf.”
Ilja: “Over dat leven heb ik je pas alles verteld nadat je de middelbare school had afgemaakt. Straks volgde je mijn voorbeeld nog. Gek genoeg had vooral mijn vader destijds een groot vertrouwen in mij. ‘Het komt wel goed Ilja’, zei hij vaak. Hoezo? Rolde ik in hun ogen niet van de ene in de andere ellende? Ik was van school geschopt, een baantje lukte niet en vervolgens speelde ik in een Haagse band en gebruikte drugs. Als ik eens thuiskwam, vertelde ik hoe leuk het was: muziek maken, hasj roken en speed gebruiken. Mijn ouders klapperden met hun oren, maar bleven toch in mij geloven. Met vallen en opstaan redde ik mezelf.”
Klaas: “Wat dat betreft kwam ik in een gespreid bedje terecht op het chateau.”
Ilja (met een knipoog): “Ik probeer je het leven ook zo zuur mogelijk te maken.”
Tekst: Ingrid Spelt
Lees het complete interview in MAX Magazine editie 4. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
