Polderdiva Francis: ‘Poetin zou een keer naar de opera moeten gaan’
Francis van Broekhuizen (49) is allesbehalve een elitaire operazangeres. Met haar humor, spontaniteit en onbevangenheid werd ze een favoriete gast in veel tv-programma’s. Als ‘polderdiva’ wil ze opera graag voor een breder publiek toegankelijk maken. Ze schreef er een vermakelijk en laagdrempelig boek over: ‘Schandalig Mooie Opera’. Openhartig vertelt ze in MAX Magazine over het boek en over zichzelf.
Foto: Lumen
Opera, dat is toch zwaar, ingewikkeld, elitair en humorloos?
“Mensen denken inderdaad vaak: dat is niks voor mij. In mijn boek laat ik juist de vermakelijke, humorvolle aspecten zien. Want dat elitaire imago mag er van mij weleens vanaf. Het is ook lang niet altijd zwaar. Er zijn ook komische opera’s, dan heb je echt een heel leuke avond. En het is zulke mooie muziek, daar wil ik mensen echt graag enthousiast voor maken. Je mist echt wat als je dat laat liggen in je leven.En de operaverhalen zelf zijn prachtig en bevatten waardevolle lessen. Ik zou heel erg wensen dat Poetin eens naar een mooie opera gaat. Dan leert hij dat er niets goeds komt uit haat en wraak.”
Maak je ook grappige dingen mee voor en achter de schermen?
“Ja hoor, er wordt best veel gelachen. Ik stond een keer in een productie waarbij we ons buiten in caravans moesten omkleden. Enorm onweer en slagregens. Had de dirigent zijn kop gestoten en stond hij met een bebloed hoofd en een pak pleisters op zijn hoofd in de orkestbak. Hij had gelukkig niets ernstigs, maar het was zo’n komisch gezicht. Of die keer dat een collega een rol speelde met een bochel op zijn rug die ging zwerven in zijn pak, waardoor hij aan het eind van de voorstelling een enorm dikke kont had, hahaha. En in mijn theatervoorstelling vertelde ik bijvoorbeeld over de mooie jurken die we dragen. Dan laat ik gewoon mijn step-in, die mijn figuur corrigeert, zien aan het publiek. Welke operazangeres doet dat nou?!”
Jij hebt onmiskenbaar gein. Ligt de kiem daarvan misschien in je jeugd waarin je het pispaaltje was dat werd gepest?
“Dat was niet leuk. Om me daartegen te wapenen ben ik grappen gaan maken om niet verslagen in een hoekje te gaan zitten. Toen op de middelbare school ontdekt werd dat ik kon zingen, waren humor en mijn talent ineens iets waardoor ik al die pesters opzij kon zetten. Er werd zelfs met ontzag naar me gekeken. Zingen is wat dat betreft echt mijn redding geweest. Dat mensen me nu vaak wel leuk vinden en zelfs naar me komen kijken op het toneel, geeft me een héél fijn gevoel. Ik waardeer het waarschijnlijk extra, omdat ik ook de andere kant ken. Ik probeer andere mensen ook altijd een fijn gevoel te geven en het naar de zin te maken, ik ben een pleaser. Dat is ook weleens naar voren gekomen bij een therapeut.”
Benieuwd naar het hele interview? Dat leest u in MAX Magazine editie 46. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Jeroen Mei
Deel dit artikel
Post & Mail
Wilt u reageren op de inhoud van MAX Magazine, een tv- of radioprogramma? Stuur dan een bericht naar MAX Magazine. De redactie maakt elke week een selectie en kort soms berichten in.
Reageren