Een kleurrijk tv-politicus

Boer Koekoek ‘Ik krijg nooit geen beurt!’ was niet vies van publiciteit zoals hier tijdens het inzingen van een carnavalshit met vader Abraham.

Politici. Ze zijn er in alle geuren en kleuren. De afgelopen weken kwamen ze om onze zieltjes te winnen allemaal weer voorbij. De één heeft meer geur en kleur dan de ander. Waren ze in het tijdperk van de radio alleen nog met krakerige stem te horen, met de komst van tv werd dat heel anders. Opeens zagen we hoe hun handen wapperden, ogen knipperden en mondhoeken bewogen. Een gezicht bij de stem, en vooral, bij de politieke partij. Helemaal toen zwart-witbeeld plaatsmaakte voor kleurentelevisie. Zo zijn er heel wat markante politieke figuren geweest die onze nationale kijkdoos goed wisten te gebruiken. Iemand die dat met verve wist te doen was Hendrik Koekoek, beter bekend als Boer Koekoek. Hoewel hij in een doodnormaal huis in een doodnormale straat te Bennekom woonde, wist hij zijn politieke imago als vrijbuiterige boer op een prachtige manier op te vijzelen. Eind jaren zestig stond de boer ook onder druk. Als zoon van een landbouwer wist Koekoek precies wat er bij de boeren speelde. Hij vond dat de politiek te weinig voor hen deed en in 1958 richtte hij de Boerenpartij op. Met onvervalste Drentse tongval en gezegend met een dosis humor en no-nonsensetaal wist hij vele kiezers voor zich te winnen. In 1966 werd hij tijdens de Provinciale Statenverkiezingen, net als de BBB nu, de partij met de meeste winst. Het waren toen ook roerige tijden, waarin veel Nederlanders vonden dat de politiek er niet voor hen was. Boer Koekoek was dat wel. En kleurrijk. Zelfs in zwart-witbeeld spatte de kleur van hem af. Waar de zendtijd voor politieke partijen vaak saai was, was de uitzending van de Boerenpartij een feest om naar te kijken. Er werden liedjes over hem en zelfs met hem gemaakt. De absolute topper was ‘Den Uyl zat in den olie’ van Vader Abraham. Boer Koekoek zong het refrein mee. Het werd in februari 1974 nummer 1 in de Top 40. Op tv was het smullen als hij aan het woord was. In de Kamer wist hij van die tv goed gebruik te maken. Toen hij tijdens een debat niet mocht interrumperen, riep hij met zijn bekende Drentse accent: “Ik krijg nooit geen beurt!” Maar het was niet allemaal koek(oek) en ei. De Boer verwaarloosde zijn pony’s en maakte ruzie met zo’n beetje iedereen. Zijn partij viel uiteen. In 1987 overleed hij op 74-jarige leeftijd en werd – na beraad – niet in de Tweede Kamer herdacht. Dat doe ik dan maar hier, krijgt hij toch nog de beurt.

Interessante videofragementen bekijken?
Zoek op internet anderetijden.nl/aflevering/208/Zo-en-niet-anders (een prachtige ‘Andere Tijden’ documentaire over Boer Koekoek), zoek op YouTube.com naar ‘Vrije Veluwse Boeren 1961’ (Polygoon-journaal over een mislukte wegblokkade onder leiding van Boer Koekoek) of naar ‘fragmenten Boerenpartij deel 1’.

Eppo van Nispen tot Sevenaer, directeur van het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid, over historische én actuele gebeurtenissen in ons medialandschap.