IEDEREEN EEN HUISARTS! Je eigen huisarts houden is niet meer zo gewoon

Dag dokter Ted,

Mijn afspraak voor diabetescontrole bij die suikerzuster van de huisarts is verzet omdat de praktijk gesloten is op 1 juli. Vanwege een demonstratie van huisartsen op het Malieveld in Den Haag, hoor ik. Maar dan kan die praktijkondersteuner toch gewoon werken die dag? Snapt u het?

Tino

Ja, dat begrijp ik heel goed. Ik ga zelf ook mee naar Den Haag, al ben ik inmiddels huisarts met pensioen. Het motto van de actie is ‘Iedereen een huisarts’. Ik wil ook graag mijn eigen huisarts houden. Dat blijkt tegenwoordig helemaal niet meer zo gewoon.

Eén assistente
Toen ik dokter werd, werkte de huisarts samen met één doktersassistente en dat was het dan. Dat is tegenwoordig heel anders. Vaak werken meerdere huisartsen samen in een gebouw. Doktersassistentes zijn er nog steeds. Zij doen veel meer behandelingen dan vroeger. Oren uitspuiten, vaccinaties geven, uitstrijkjes maken, bloeddruk opmeten, longfunctie bepalen. En ja, ook de telefoon opnemen, beoordelen wat er aan de hand kan zijn en zo nodig een afspraak maken.

Allerlei hulpverleners
Vaak zijn er allerlei andere hulpverleners in de huisartsenpraktijk werkzaam. Soms zijn er ook Verpleegkundig Specialisten of Physician Assistants, en huisartsen in opleiding, die ongeveer dezelfde taken hebben als de huisarts. Ook zijn er praktijkondersteuners (POH’s) of praktijkverpleegkundigen, die chronische patiënten begeleiden. Zoals bij u die ‘suikerzuster’ voor de diabetes. Maar ze controleren ook longziektes als COPD, hartfalen, hoge bloeddruk of ouderen met diverse kwalen. POH’s-GGZ helpen mensen met psychische problemen. In mijn praktijk werkte ook een diëtiste, een podotherapeut en een huidtherapeut. De apotheek en de fysiotherapeut zaten in het pand ernaast.

Langere afspraken
Het blijkt nu dat al die hulpverleners overbelast raken. Daar zijn een paar oorzaken voor. Toen ik huisarts werd, maakte ik afspraken van tien minuten en dat ging prima. Nu er veel routinetaken bij de andere hulpverleners terecht zijn gekomen, blijven de ingewikkelde gevallen over voor de huisarts. Daar is die ook voor opgeleid, maar dat lukt dan niet meer in die tien minuten per patiënt. Dus willen huisartsen consulten van een kwartier houden, maar die worden niet vergoed. Terwijl bewezen is dat je als patiënt je in een kwartier veel beter gehoord voelt dan in die haastige tien minuten.

Altijd open
De wachtlijsten voor het ziekenhuis en de geestelijke gezondheidszorg zijn ook vreselijk. Voor degenen die wachten op een behandeling, maar ook voor de huisartspraktijk. Want al die mensen blijven in afwachting van hun beurt een beroep doen op de huisarts, voor zogenoemde overbruggingszorg. Want de huisarts heeft nooit een wachtlijst. En dat geldt ook voor de huisartsenpost, de HAP: ’s avonds, ’s nachts en in het weekeinde werken diezelfde huisartsen daar ook. Een SEH, de spoedeisende hulp-afdeling in het ziekenhuis, sluit weleens de deuren als het vol is. Een HAP is altijd open tijdens de diensten. Steeds minder hulpverleners willen in de huisartspraktijk werken of vertrekken er zelfs. Vindt u het gek dat die huisartsen om een oplossing vragen voor die problemen? Meer tijd voor de patiënt, minder wachtlijsten, minder drukte op de HAP en betaalbare huisvesting. Want ook die praktijken hebben last van de stijgende prijzen op de huizenmarkt. Kortom: iedereen wil een huisarts en laten we dat mogelijk maken.

Onder redactie van René Steenhorst