Klusruimte gezocht voor Kino

De steeldrum is de grote passie van de 73-jarige Kino Romney uit Amersfoort. Hij bespeelt de drum al meer dan vijftig jaar en is daarnaast gespecialiseerd in het maken van deze muziekinstrumenten. Dat deed hij altijd in een jongerencentrum, maar vanwege corona kan hij daar niet meer terecht. De medewerkers zijn bang dat Kino besmet raakt met het virus. Daarom zit hij nu noodgedwongen thuis.

Als kleine jongen op Aruba wilde ik altijd al in een steelband spelen, maar ik kon de grote trommels niet dragen. Daarom ben ik ze zelf gaan maken. Kleine pannen van plastic emmers en vuilnisbakken.” In zijn woonkamer in Amersfoort laat Kino filmpjes zien met de warme en vrolijke klanken van de drum. Hij vertelt over de geschiedenis van het instrument. De steeldrum is in de jaren dertig van de vorige eeuw ontdekt op de Caribische eilanden Trinidad en Tobago. Voor de jaarlijkse carnavalsoptocht gebruikten de arme eilandbewoners oude, afgedankte olievaten waar ze muziek mee maakten.

Met de hand gemaakt
Kino laat zien hoe hij de drums helemaal met de hand maakt. De onderkant van het olievat wordt eerst verwarmd en daarna hol geslagen. Dan worden er vakjes op getekend voor de verschillende toonhoogtes. Vooral het stemmen kost veel tijd en is een precies werkje. En daar is Kino specialist in. Met een hamer en een drumstok weet hij telkens weer de goede tonen uit het instrument te krijgen. Heel geduldig blijft hij tikken en hameren op de drum totdat het geluid perfect is.

‘Ik miste de vrijheid’
Kino groeide op in Aruba. Toen zijn twee oudere zussen in de jaren zestig besloten naar Nederland te gaan om in de verpleging te werken, vond moeder het een goed idee als ook Kino de grote oversteek zou maken. In 1967 reisde hij zijn zussen achterna en vond werk bij een betonvlechtersbedrijf. Vooral in de eerste jaren had hij veel heimwee. “Ik miste de vrijheid van het eiland, Nederland voelde als een gevangenis, want op Aruba leven we altijd buiten.” Hij schreef zijn moeder verdrietig dat hij terug wilde komen, maar daar wilde zij niks van weten.

Steelband
Alles verandert als hij op dag een jeugdvriend tegenkomt die een band heeft en vraagt of hij een keer wil meespelen. In de jaren zeventig kende ons land verschillende steelbands en is de muziek heel populair. Kino sloot zich aan bij de groep en ze timmerden behoorlijk aan de weg. “We hadden in die tijd ontzettend veel optredens en gingen zelfs regelmatig naar Zwitserland om te spelen.”

Nieuwe klanken
“Bij de steeldrum gaat het vooral om het gevoel en je ontdekt ook steeds weer nieuwe klanken. Het blijft voor mij elke keer bijzonder om van een simpel olievat een instrument te maken.” Kino zoekt een werkruimte in de buurt van Amersfoort. “Als er maar stroom is; een schuur of een leeg­­staand kantoorpand zou heel mooi zijn”.
Weet u een geschikte ruimte voor Kino, mail dan naar info@maxmaaktmogelijk.nl