Abonnementen service: 035 - 2019505

Verrassende vragen aan Kefah Allush: ‘Echt geluk is verbinding maken’

In een nieuwe EO-reeks ‘Oases’ gaat presentator Kefah Allush (54) op zoek naar hoopvolle plekken in de wereld waar de omstandigheden moeilijk zijn. De op de Westelijke Jordaan­oever geboren presentator weet als geen ander hoe belangrijk het is om deze verhalen te vertellen. Kefah: “De situatie in het Midden-Oosten maakt me boos, verontwaardigd en verdrietig. We moeten leren om mensen waar je niets mee gemeen lijkt te hebben niet als ‘de ander’ te zien.”

Foto: ANP

Welke normen en waarden heb je uit je gezin van afkomst meegekregen?

Ik kom uit een typisch arbeidersmigrantengezin, seculier islamitisch. Mijn Palestijnse vader is vanuit de Westelijke Jordaanoever naar Nederland gekomen om te werken in een margarinefabriek in Vlaardingen waar ik met mijn broers en zus ben opgegroeid in een volkswijk. Het was een liefdevol nest waarin ik vooral ben opgevoed door mijn moeder, omdat mijn vader veel werkte, heel streng was en zich niet nadrukkelijk met de opvoeding bemoeide. Hij was een beetje de boeman. Van mijn moeder kreeg ik mee dat ik er mocht zijn; een geschenk was, waardoor ik me altijd heel geliefd heb gevoeld. Ze leerde me dat ik voor niemand onderdoe, maar dat ik ook niet beter ben dan anderen. En dat ik de plicht had om er iets van te maken: ‘Want je bent een slimme jongen’, zei ze. ‘Doe daar wat mee.’”

Een dakloze vraagt je op straat om geld, wat doe je?

“Toen ik een jaar of twaalf was, waren we op familiebezoek in Jordanië. Voor die vakantie had ik geld gespaard dat in mijn zak brandde. Toen we met de familie gingen eten in een restaurant, zag ik vanuit mijn ooghoek een bedelaar voor die zaak. Ik werd daar zo ongemakkelijk van dat ik hem al mijn spaargeld heb gegeven. Toen ik dat aan mijn moeder vertelde, zei ze: ‘Mooi dat je dat gedaan hebt, maar je rechterhand hoeft niet te weten wat je linkerhand doet.’ Als ik nu een dakloze op straat zie, geef ik ook nog altijd geld, tenminste als ik het op zak heb. Inderdaad, dat moet ik dus eigenlijk voor mezelf houden volgens mijn moeder, haha.”

Tekst: Jeroen Mei

Lees het hele artikel in MAX Magazine editie 27. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

  Post & Mail

Wilt u reageren op de inhoud van MAX Magazine, een tv- of radioprogramma? Stuur dan een bericht naar MAX Magazine. De redactie maakt elke week een selectie en kort soms berichten in.

Reageren