Zeulen met 88-jarige gehandicapte moeder

Mijn gehandicapte moeder was gevallen in haar verpleeghuis en moest voor foto’s naar het ziekenhuis. Maar ze kreeg geen indicatie voor een ambulance. Uiteindelijk een rolstoeltaxi gevonden. Ze bleek haar schouder gebroken te hebben. Terug weer geen ambulance, ook geen rolstoeltaxi. Inmiddels was het avond. Heb een vriend gebeld en haar samen in een gewone auto getild. Ik vond het een mensonterend ritueel. Gaan we hier naartoe?

E. Schokker

U voegt er nog aan toe dat u het taxivervoer van de heenreis niet mocht declareren bij uw zorgverzekering, omdat de rit niet van tevoren aangevraagd was… Achteraf zullen alle partijen zeggen dat het hier niet goed is gegaan, daar ben ik zeker van. In principe wordt de ambulance door de zorgverzekering betaald. Niet alleen als iemand thuis erg ziek is geworden, maar ook voor behandeling in het ziekenhuis als iemand in een verzorgingstehuis woont. Uiteraard moet de noodzaak van ambulancevervoer vaststaan. Een gebroken schouder is zonder meer een reden. In uw geval is de noodzaak onderschat en kwam u met u moeder hulpeloos op straat te staan. Ik kan me voorstellen dat u woedend was. Maar de vraag is of je iemand hierop kan aanspreken. Het antwoord is nee. Iedereen zal zeggen dat-ie ‘volgens de regels’ gehandeld heeft. Dat u de rolstoeltaxi niet vergoed krijgt, is uiteindelijk het toppunt van de bureaucratie. Er is sprake van vergrijzing en bovendien neemt de bevolking snel toe. Ik vrees dat dit soort incidenten in onze systeem- en computermaat­schappij, alleen maar zal toenemen.

Financieel journalist Jaap Roelants behandelt iedere week vragen van MAX-lezers