Ik maak me zorgen om mijn kleinkind

Mijn zoon en zijn vrouw zijn beiden vroeg gepensioneerd en willen volgende maand vertrekken voor een wereldreis. Ik gun het ze van harte, maar ze laten wel hun jongste dochter van 17 alleen achter. Het meisje is net begonnen aan haar studie en naar wat ik begreep gaat dat haar niet makkelijk af. Ik zei mijn zoon dat ik verwachtte dat ze haar juist nu ondersteuning zouden geven, maar volgens hem hoort dit bij de groei naar volwassenheid. Maak ik me onterecht zorgen?

Noraly

Het is inderdaad geen doorsnee beslissing; een wereldreis maken en je kind van 17 ‘achterlaten’, maar ik begrijp uit uw schrijven dat zij de jongste dochter is dus helemaal alleen blijft ze niet achter. Bovendien heeft zij u ook nog (neem ik aan), mocht zij behoefte hebben aan een vangnet.

Daarnaast kunnen we tegenwoordig natuurlijk heel makkelijk contact met elkaar blijven houden, waar we ons ook bevinden op aarde. Telefoneren, facetimen, appen… 24 uur per etmaal kunnen we elkaar bereiken. Wat u niet schrijft is of ze inmiddels ergens op kamers is voor haar studie, want dan zal enerzijds het contact met de ouders toch al wat minder intens zijn; maar anderzijds is de overgang van thuis naar uit-huis wonen en tegelijk een studie oppakken voor sommigen zwaar en is begeleiding van ouders inderdaad gewenst. U heeft met uw zoon erover gesproken, maar weet u ook hoe uw kleindochter er zelf over denkt? Ga met haar eens het gesprek aan en vraag naar haar gevoel over het vertrek van haar ouders.

Dan zal u veel duidelijk worden en kunt u haar op het hart drukken dat u er voor haar bent mocht zij u nodig hebben. U kunt eventueel vragen of zij het goed vindt als u haar wat vaker belt, gewoon omdat u zich best een beetje zorgen maakt. Maar haar ouders zullen dit toch wel goed met haar besproken hebben neem ik aan, want anders kan die reis inderdaad grote gevolgen hebben, zowel positief als negatief en niet alleen in de nabije toekomst maar ook in haar volwassen leven. Dus logisch hoor, dat u zich zorgen maakt!