Geen kind heet meer Jan

Onlangs publiceerde de Sociale Verzekeringsbank een lijst met veel voorkomende jongens- en meisjesnamen. De namen Jan en Maria zijn in geen velden of wegen meer te vinden. Wel Noah, Liam, Emma of Julia.

De bekende emeritus-hoogleraar en demograaf Jan Latten wijt dit aan de tijdgeest. “Vroeger wilde men de kinderen vaak vernoemen naar één van de (groot)ouders. Nu zijn er steeds meer jonge ouders die vinden dat hun kind uniek is en dat zoon- of dochterlief niet belast moet worden met de naam van een familielid. Ze hoeven dus niets mee te krijgen van hun (groot)ouders, maar moeten hun identiteit zelf ontdekken. Afkomst telt kennelijk steeds minder mee. Maar het is natuurlijk een onzinnige gedachte dat je kind helemaal uniek is. Want je bent altijd een beetje van je ouders of grootouders. Dat zit gewoon in onze genen.”

Ook geen doopnamen meer
Ook zie je volgens Latten dat steeds minder kinderen een tweede of derde naam krijgen. “Dat komt doordat steeds meer ouders niet gelovig zijn, minder baby’s worden gedoopt en ook geen heilige naam meer krijgen zoals Johannes of Maria.” In sommige delen van de bevolking is het populair het kind te vernoemen naar een populaire ster. Zo was één van de populairste meisjes­­­namen in 2022 Olivia. “Vorig jaar stierf Olivia Newton-John. Vaak gaat het om Engelstalige namen. Bij meer erudiete milieus zie je weer deftige, archaïsche namen zoals Sophie, Lucas en James en voorheen Anna, maar die naam is nu uit de top tien verdwenen.” Moslimkinderen Het is opvallend dat de naam Mohammed nog niet in de top tien voorkomt. De demograaf heeft daar wel een verklaring voor. “Weliswaar worden veel kinderen geboren in jonge moslimgezinnen, maar er zijn natuurlijk veel meer autochtone koppels. Maar als je variaties zoals Mohammad, Mehmed en Mehmet optelt, loopt het aantal Mohammeds snel op. Moslims vernoemen hun kinderen nog wel veelvuldig. Vergeleken met andere Nederlanders zijn zij trotser op hun afkomst en religie.” Latten komt tot de conclusie dat steeds meer landgenoten hun afstamming onbeduidend vinden. “Soms lijkt het wel alsof we onze afstamming verloochenen. We hebben nog steeds geen nationaal historisch museum dat gevoed wordt door ons erfgoed. Dat zegt genoeg.”