TIJDENS DE AFWAS

De verhalen van honderdjarigen maken me wel blijer. Waardoor worden ze zo oud? Een belangrijke overeenkomst is hun positieve levensinstelling. Vrolijkheid, hun glas is half vol en niet blijven klagen over ellende en tegenvallers.

Belangrijk in hun levens waren niet werk of status, maar het geluk van hun gezin, huwelijk, geboortes. De simpele alledaagse dingen stonden voorop. Mijn vrolijke vader is voor mij altijd een voorbeeld geweest. Hij was opgewekt en klaagde bijna nooit. Hij heeft de oorlog meegemaakt, dwangarbeid, ontsnapt, weer opgepakt en kreeg in het strafkamp problemen met zijn ingewanden waar hij zijn leven lang last van hield.

Nooit wilde hij erover praten, ook niet tijdens de afwas. Verder besprak ik dan wel alles met hem. Ik dacht eraan terug toen onlangs onze vaatwasser kapotging. Gelukkig hielpen kleinkinderen die bij ons logeerden. Leuke positieve herinneringen. Bij spoelen en afdrogen, opruimen en nog even nakletsen gaat alles vanzelf. Elkaar helpen, grote en kleine dingen open en eerlijk bespreken.