Nieuwe liefde kán: ook als je wat ouder bent’

Welk moment veranderde het leven van zangeres Getty Kaspers? Na het tragisch overlijden van haar eerste man Hans kreeg ze een tweede grote liefde: Cor.

Cor leerde ik kennen op het recreatiepark waar we nu samenwonen. We hadden er allebei een huisje, en ik kwam regelmatig vanuit Oostenrijk bijtanken in Overijssel. We waren buren. Na het overlijden van mijn eerste man Hans kregen we meer contact. Cor was weduwnaar, en ik vond steun en afleiding bij hem. Het klikte en van het een kwam het ander. Hans had ALS, een vreselijke ziekte. Veertien jaar geleden was er nog niet zo veel over bekend. In Moskou, waar ik met Teach-In in de oude formatie optrad op het Eurovisie Songfestival, merkte ik in het hotel dat er iets aan de hand was. Hans was mee en had last met slikken. Eenmaal thuis in Oostenrijk kregen we na vele onderzoeken een diagnose: ALS. ‘Je hebt nog drie jaar te leven’, zei de arts. Dat klopte precies. Het was een keerpunt in mijn leven. Hoe maak ik zijn leven draaglijk? Die vraag hield mij altijd bezig. Al die jaren heb ik in m’n eentje voor Hans gezorgd. Mijn leven stond stil, maar dat besefte ik pas achteraf. Vanaf het moment van de diagnose nam ik emotioneel afstand. Je weet dat je een geliefde  gaat verliezen en staat in de survival-stand. Ik schoof emoties aan de kant om sterk te zijn. Ik leef ook zo mee met George Kooymans van The Golden Earring, die nu ALS heeft. Het is een trage slopende ziekte, die ook heel ingrijpend voor het gezin is. 

Cor heeft dat ziekteproces als buurman meegemaakt als ik met Hans op vakantie was in Nederland. Dat ik die periode met hem kan delen, voelt fijn. Hij weet waar ik het over heb. Ik zorgde alleen maar, en had geen tijd voor andere dingen. Ik stond buiten de maatschappij. Ik had geen interesse meer in muziek en zong niet meer. In een keertje optreden had ik al helemaal geen zin. Ik was in een totaal andere wereld beland. ‘Dit ga je niet volhouden’, zei de huisarts weleens. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht de zorg uit handen te geven. Ondanks dat het heel veel energie kostte. Je bent er voor elkaar in voor- en tegenspoed.

De relatie ontstond geleidelijk
Het is tragisch om iemand van wie je houdt te zien aftakelen. Dat doet pijn. Maar ik had wel vrede met zijn dood. Want ik wilde verder en weer gelukkig kunnen zijn. Genieten van het leven en de dingen die echt belangrijk zijn. Door die houding kon ik openstaan voor een nieuwe liefde. Ik was niet gelijk hoteldebotel verliefd. De relatie met Cor ontstond geleidelijk. Ik zat immers in Oostenrijk en hij hier. ‘Ik ga niet meer weg’, zei ik na een jaar. We hadden het zó leuk samen. Ik voelde dat we iets aan het opbouwen waren, en wilde dat niet afbreken door wéér terug te gaan naar Oostenrijk.

We gunnen elkaar ook onze vrijheid
Inmiddels zijn we elf jaar samen. We zijn niet alleen geliefden, maar ook vrienden. Dat is belangrijk. We zijn niet bezitterig en gunnen elkaar ook een leven met eigen interesses. En, we genieten heel erg van het samen op pad gaan met onze omgebouwde camper. Die vrijheid is fijn. ‘Sta open voor een nieuwe liefde’, zeg ik altijd. Het kan – ook als je ouder bent.’’