Medelijden met Amalia

Medelijden met de Oranjes heb ik niet snel. De Nederlandse koninklijke familie heeft het goed voor elkaar. Ze wonen in een weinig kritisch land, waar, als er al eens een relletje is, dit al snel weer wordt vergeven.

Het gros kan een gewoon leven leiden en zelf carrière maken. “Ze moeten hun eigen brood verdienen”, wordt vaak gezegd. Geloof me: zelf je brood verdienen is leuker dan je dagen slijten met het doorknippen van linten en handen schudden. Ze worden natuurlijk wel geholpen door de achternaam. Ten onrechte gebruiken de meeste familieleden de achternaam Van Oranje. Binnen de adel is het gebruikelijk dat mensen met een dubbele achternaam het oudste deel van de naam gebruiken. Dat zou dus Nassau moeten zijn.

Juist omdat de titel Prins(es) van Oranje is voorbehouden voor de troonopvolger, heb ik nooit begrepen waarom men niet exclusiever met dat Van Oranje is omgegaan. Maar goed, daar heeft mijn medelijden niks mee te maken. Het gevoel overviel me toen ik de bizarre fotosessie van prinses Amalia zag bij de Universiteit van Amsterdam. Als een gewone studente liep ze door de ene straat, sloeg af naar rechts om onder een mitrailleurgeluid van fotocamera’s richting de voordeur van het gebouw te lopen. Of ze nog even terug wilde lopen. Dat deed ze. Ze deed ook de beroemde pose van haar moeder na, van wie de mooiste foto’s worden gemaakt als ze achterom, over haar schouder, naar de fotografen lacht. Maar welke studente let daar op de eerste dag op de universiteit op?

Van binnen voelt Amalia zich ongetwijfeld net zo normaal als haar medestudenten. Maar als er tachtig fotografen hysterisch staan te klikken, voel je je niet normaal. Amalia zal eraan gewend zijn, na alle fotosessies en Koningsdag. Eenmaal binnen wachtte een groep medestudenten die allemaal weten wie zij is, maar die zij nog helemaal niet kent. Wie kan ze vertrouwen, wie blijven levenslang vrienden? Dat fotomoment, waarvoor iedereen met een camera uitgenodigd leek te zijn, was bedoeld om te zorgen dat de prinses verder met rust wordt gelaten tijdens haar studie. Ze moet gewoon student tussen de studenten kunnen zijn.

Al zit ze op 20 september wel in een galajapon met hoed in de Glazen Koets van Willem I te wuiven naar de bevolking langs te route. Ze is dan hopelijk net een beetje ingeburgerd op de universiteit en zit dan ineens weer als een ’echte’ prinses in een koets. De gedachte dat haar hele leven een balanceer-act gaat worden tussen de echte Amalia en de prinses die ze ook écht is, zorgde dus, zij het kort, voor medelijden. Vanaf nu tot pak ‘m beet 2080 kan ze de derde dinsdag van september alvast vrijhouden voor de Troonrede.

AGENDA 2022 KONINKLIJK HUIS

20 september
Prinsjesdag! Na de gebruikelijke rijtoer door Den Haag, waaraan voor het eerst ook Amalia deelneemt, leest de koning de Troonrede door, dit keer in de Koninklijke Schouwburg.

21 september
Koning Willem-Alexander reikt in het Koninklijk Paleis Amsterdam de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2022 uit en opent in de Johan Cruijff ArenA een bijeenkomst ter ere van het 25-jarig bestaan van de Johan Cruyff Foundation.