MIJN ENIGE KIND GAAT EMIGREREN

Ze praatten er al een tijd over, maar ik dacht dat het nooit serieus zou worden. Binnenkort is het toch zover en vertrekt mijn dochter met haar gezin naar Portugal om daar een Bed & Breakfast te beginnen. Mijn kleinzoon kwam uit school altijd bij me lunchen en zohebben weeen sterke band opgebouwd. Wat ga ik dat joch missen! Ik heb lichamelijke klachten en reizen zit er voor mij niet in. Ik gun ze dit avontuur, maar vanaf het moment dat ik hoorde van hun vertrek, moet ik elke dag huilen, zo vreselijk vind ik het. Ik kan met mijn emoties niet overweg. 

Christina

In liefde loslaten is het moeilijkste, maar ook het mooiste offer dat u hen kunt geven. Hopelijk kan ik u daar een beetje bij helpen. U heeft de afgelopen jaren een band met uw kleinzoon op kunnen bouwen die niet te doorbreken is door welke afstand ook. U heeft hem en uzelf herinneringen gegeven die hij en u nooit zullen vergeten en dat is toch iets om dankbaar voor te zijn.

Uw verdriet over de toekomst is begrijpelijk, maar probeer vooral te denken aan de mogelijkheden die de huidige technologie met zich meebrengt. Immers, u kunt met uw dochter afspreken om iedere dag even te facetimen of te skypen, waardoor u toch dat contact met haar en uw kleinzoon behoudt. Zij zal daar zeker in meegaan, want natuurlijk begrijpt zij ook dat haar beslissing een grote impact heeft op u.

Mocht u niet weten hoe dat allemaal werkt, vraag dan of zij u ‘les’ wil geven en veelvuldig met u oefent voor zij vertrekken, zodat u het goed begrijpt. Dan is er nog het feit dat u niet kunt reizen, maar wellicht kunt u vragen of uw dochter toch zo vaak als mogelijk even een weekje overkomt met haar zoon, want Portugal ligt gelukkig niet aan de andere kant van de wereld. Probeer daarnaast uw verdriet (hoe moeilijk ook) grotendeels voor uzelf te houden, want een intens verdrietige moeder of oma kan een fl inke domper zijn op hun geluk en dus op het laten slagen van hun nieuwe toekomst en dat wilt u natuurlijk niet.

Natuurlijk zal uw kleinzoon ook u vreselijk gaan missen, maar kinderen hebben een groot aanpassingsvermogen en als u enthousiast bent over (en betrokken blijft bij) de veranderingen die hij zal ondergaan blijft u van onschatbare waarde voor zijn ontwikkeling in dat vreemde land en dat is echt het mooiste cadeau dat u hem kunt geven.