Hollandse Zaken in nieuw jasje

Aan het MAX-gespreksprogramma ‘Hollandse Zaken’ komt na 130 uitzendingen een eind en Cees Grimbergen stopt als presentator. Maar… in een nieuw jasje komt ‘Hollandse Zaken’ vanaf 10 juli terug. Als reportageprogramma met zes afleveringen in juli en augustus op NPO 2 rond 20.35 uur. Grimbergen legt zelf uit waarom.

Het moet een programma worden als ‘Rondom 10’, maar dan een tikje meer MAX.” Met die woorden nodigde Jan Slagter eindredacteur Sigrid Muusse en mij in 2011 uit om voor MAX aan de slag te gaan. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. We vinden het schitterend om live gespreksprogramma’s te maken. Altijd met de burger, de gewone man en vrouw, in de hoofdrol. Bij de NCRV deden we het bijna driehonderd keer met ‘Rondom 10’. Bij MAX gingen we door.

Gewone burger centraal
De aankondigingstekst van ‘Hollandse Zaken’ luidde: ‘Feiten, meningen en emoties over kwesties die ons bezighouden.’ We zijn een onderscheidend programma op de Nederlandse televisie. Dat onderscheidende zit ‘m vooral in die gewone burger die altijd weer centraal staat. Mensen zoals u, lezer, en ik, een gescheiden man van zeventig met kinderen, een samengesteld gezin, relatie en onzekerheid over mijn gezondheid. Wij lieten gasten aan het woord die openstaan voor andere inzichten en meningen dan die van henzelf. Gasten in wie de kijkers zich konden herkennen. Of juist helemaal niet. Soms toonden die gasten zich hoekig en tegendraads. Wij als redactie hadden als leidraad: hoe meer tegenspraak de kijkers krijgen, des te verder ze komen. Als u die ‘gewone’ man en vrouw hoorde over intieme thema’s als relatiegeploeter, seksualiteit, opvoedingsdilemma’s en het verlangen naar een nieuwe liefde, werd dat nooit voyeuristisch.

‘Heel ons land’ in de studio
Een spraakmakende uitzending in 2020 was die over racisme. In de openingszinnen hoorde je wekelijks de eerlijke, no-nonsense pen van onze eindredacteur Sigrid Muusse. Dit keer: “Witte Nederlanders voelen zich in de hoek gezet. Zijn ze nou echt zo racistisch of schiet de opstand tegen het racisme door?” We hadden in de studio opnieuw ‘heel ons land’ zitten op de verder, vanwege corona, lege tribunes. Zwart en wit, genuanceerd en recht voor zijn raap. Negen topgasten.

Het is goed zo…
Ik stop met de presentatie van ‘Hollandse Zaken’. Waarom? Je eigen ‘uiterste houdbaarheidsdatum’ kennen is een kunst. Die ik niet beheers. Misschien doe ik het helemaal verkeerd door nu tegen de MAX-leiding te zeggen: “Ik stop ermee. Het is goed zo. En bleef niet ongezien.” De tijd zal het leren. Gelukkig blijf ik wel voor MAX werken. De onvolprezen researchredactie en MAX-directie willen de vertrouwde titel niet verliezen. Zo ontstond een zesdelig reportageserie, deze zomer. De eerste aflevering daarvan, op 10 juli, wijkt af. Dan kijken we terug op het meest ontroerende, schokkende en informatieve uit 130 keer ‘Hollandse Zaken’, sinds 2011. Ik bezoek voormalige gasten en kijk met hen fragmenten terug. Daarna dus vijf reportages vanaf 17 juli, waarbij ik de ‘voice-over’ inspreek. De eerste over een miljoenen euro’s kostend geneesmiddel. De tweede over het peperdure wonen in ons land. De derde over het dilemma hoe we met mogelijk extreem gevaarlijke mensen dienen om te gaan.

Bijdrage aan prettiger land
Journalistieke tv is niet altijd de meest toegankelijke tv. En soms ook controversiële tv. We hoopten met dit programma een kleine bijdrage te leveren aan een prettiger Nederland. Of dat gelukt is? Dat mag u uitmaken, kijker.