Alexia’s moeilijke positie

Onlangs is ze vijftien jaar geworden: prinses Alexia, de tweede dochter van de koning en de koningin. Een beeldschoon meisje, dat, in tegenstelling tot haar blonde zussen, roodbruin haar heeft, sproetjes rond haar neus en ondanks haar leeftijd een zeer volwassen manier van kleden.

Onlangs verscheen op social media een filmpje waarop ze met twee vriendinnen danste op een liedje van Michael Jackson. Alexia, gekleed in een minuscuul lichtblauw rokje – echt mini mini – met een blote buik en een bijpassend topje, wiegde verleidelijk met haar heupen en keek zwoel in de camera. Ze heeft – nu al – alles om op een dag de mooiste en meest sexy prinses van Europa te worden. Of ze daar blij mee moet zijn, is zeer de vraag. De interesse in haar zal alleen maar toenemen. Maar de bewondering om haar mooie uiterlijk kan ook zorgen voor een verkeerde beeldvorming. En achter Alexia gaat, ondanks dat leuke dansje, ook een gewone puber schuil, met onzekerheden en vele vragen over haar toekomst. En dat laatste kan ik me goed voorstellen. In die leeftijdsgroep oriënteer je je voor het eerst op wat je met de rest van je leven wilt gaan doen. En paniek daarover hoort er ook bij.

Maar Alexia heeft te maken met een loodzware bijkomstigheid: ze moet er rekening mee houden dat ze ook koningin wordt. Haar zus Amalia is de beoogde troonopvolgster. Ze is de eerste Prinses van Oranje, want vroeger konden alleen mannelijke troonopvolgers die titel voeren. Amalia is al sinds haar jongste jaren doordrongen van het feit dat ze koningin gaat, nee, moét worden. Haar toekomst ligt onwrikbaar vast. En vanaf haar achttiende jaar zal ze nog meer begeleid worden naar haar toekomstige functie.

Het inkomen is een mooie bijkomstigheid, maar schept ook verplichtingen: een openbaar bestaan waarbij je zwaaiend en lachend door het leven gaat. Je krijgt de nodige kritiek en zelfs je liefdesleven is een zaak van het hele land. Zus Alexia heeft veel meer vrijheid en er wordt verwacht dat ze zelf carrière maakt. In de wetenschap dat dat in één klap kan veranderen als het onverhoopt misgaat met Amalia. Er zal altijd een drama aan vooraf gaan. Van een overlijden van haar zus, eventuele kinderloosheid tot en met een politiek schandaal. Of als Amalia een partner vindt die politiek onacceptabel is, maar met wie de Prinses van Oranje hoe dan ook verder wil.

De geschiedenis leert dat er veel vaker een beroep is gedaan op de nummer twee dan mensen nu beseffen. De vader (George VI) én grootvader (George V) van de Britse koningin Elizabeth waren bijvoorbeeld de reservekroonprinsen die toch koning werden. De latere koning Albert van België was de reservekroonprins toen zijn vader, koning Leopold III, nog regeerde. De positie van ‘misschien-wel-maar-waarschijnlijk-niet’ koning of koningin te worden zorgt ook voor extra druk.

Geen wonder dat juist de nummers twee van hun moeilijke positie af lijken te willen. Kijk naar prinses Irene, de reserve naast Beatrix, die haar nummer 2-positie opgaf door in 1964 zonder toestemming van de regering te trouwen. Of prins Friso die eens zei: “Je mag Alex wel in elkaar slaan, maar niet doodslaan, want dan moet ik koning worden.”
Het is dus prima om Alexia een leuk meisje te noemen, want dat is ze ook. Maar haar positie valt niet te benijden.