Máxima’s humor

Als koningin Máxima op reis gaat voor de Verenigde Naties, is het een buitenkansje om haar te mogen vergezellen. Vaste lezers van deze column weten inmiddels dat het niet alleen interessant is om de koningin in haar eigen vakgebied aan het werk te zien, maar dat het vakgebied waar ze zich namens de VN op richt, ook mijn interesse heeft gekregen.

Onlangs was de koningin in Jordanië. Een land waar armoede op het eerste gezicht niet zo merkbaar is, maar waar miljoenen mensen toch dagelijks een flinke slag moeten leveren om rond te komen. In een islamitische cultuur komen daar nog de nodige uitdagingen bij. Want als een vrouw om geloofsredenen geen contact mag hebben met andere mannen, hoe regelt ze dan haar bankzaken? De koningin richtte zich dan ook met name op vrouwelijke ondernemers en sprak openhartig, via een tolk, met hen. Na afloop van zo’n reis is er altijd een persconferentie en die was dit keer druk bezocht. Máxima stond de tientallen Jordaanse journalisten te woord en daarna waren de meegereisde Nederlandse journalisten aan de beurt. Je moet dan een beetje tactisch kiezen, want als je als eerste gaat en je hebt vragen waarop de koningin verrassende antwoorden geeft, nemen de collega’s die over. Als je als laatste gaat, heb je de kans dat Máxima – ze is tenslotte ook een mens – het wel genoeg vindt, of de antwoorden al zo vaak heeft gegeven dat de energie er een beetje uit is. Dit keer ging ik als eerste en Jeroen Snel van ‘Blauw Bloed’ als laatste. De maker van het populaire EO-programma heeft altijd de beste cameraman bij zich en de meest professionele apparatuur. Maar het zat hem nu tegen. Telkens als de presentator het interview wilde beginnen, bleek de draadloze microfoon te haperen. Ik zag Jeroen al schrikken toen de cameraman de koningin onderbrak toen ze haar eerste antwoord gaf. “Er is een probleem met het geluid.” Er werd aan wat knopjes gedraaid en Jeroen probeerde het opnieuw: “Test, 1, 2, 3, 4… 5.” En daarop werd er begonnen, om kort daarna weer te stoppen. De koningin vertrok geen spier en zei zelfs te snappen dat Jeroen en zijn team moesten ophouden. Zo ging het vier keer mis en werd duidelijk dat de draadloze microfoon gestoord werd door veiligheidsapparatuur van de Jordaniërs. Toen de microfoon met een ouderwetse kabel werd aangesloten en Jeroen weer zijn test deed met “1, 2, 3, 4, 5” begon Máxima te lachen. “U kunt in elk geval heel goed tellen…”