Wat zeg je als woorden tekort schieten? Met die gedachte in het achterhoofd kwam Loes Haverkort op het idee om het fotoboek ‘Troost’ te maken. Het is bedoeld voor mensen die troost zoeken of willen geven. De inspiratie voor het boek haalde ze uit haar eigen ervaringen na het verlies van haar vader.
Foto: Alfabet Uitgevers
“De storm brandt in mijn bloed. En geen hemel om tegen te schreeuwen.” Het zijn woorden die actrice, zangeres en fotograaf Loes Haverkort (winnaar ‘Het Perfecte Plaatje’, 2023) schrijft in haar fotoboek ‘Troost’. In het hoofdstuk ‘Woede’ is de wanhopige schreeuw op één van de prachtige zwart-witfoto’s bijna te horen. Een gezicht duikt op vanuit een gitzwarte ruimte. Alleen de opengesperde mond, de neus en de gesloten ogen zijn belicht. Even verderop in het boek staat de foto van een vrouw die de stam van een boom beethoudt en haar ellende uitschreeuwt.
Hartstilstand
Loes Haverkort (44): “Het idee voor het boek is vijf jaar geleden ontstaan en gaat over rouw. Ik was 20 jaar toen mijn vader overleed. Het gemis is er niet meer elke dag, maar als ik aan hem denk, kan het soms nog steeds voelen alsof het gisteren is gebeurd. Hij was alles voor me. Het was mijn vader, dus hij was natuurlijk mijn grote held.” Loes’ vader is 49 jaar als hij sterft aan een hartstilstand. Het is een kroniek van een aangekondigde dood. Al jaren lijdt hij aan een ernstige hartkwaal en leeft hij in geleende tijd. Zes jaar lang maakt Loes met tussenpauzes de gang naar het ziekenhuis om hem te bezoeken. Altijd troost hij haar: “Het komt allemaal goed, meisje.” Maar opeens is het voorbij. Zijn hart heeft het begeven.
“Ik was het vertrouwen in het leven kwijtgeraakt.”
“Sinds mijn vader is overleden, is mijn zienswijze op het leven natuurlijk wel veranderd. Bijvoorbeeld over wat ik wel of niet belangrijk vind. Ik zat toen op de toneelschool en probeerde zó mijn best te doen. Na zijn dood had ik tijdens audities zoiets van take it or leave it. Dit is wie ik ben. Dat was precies wat ze op die school wilden zien. Ze zeiden: ‘Nu zien we je pas écht. We willen weten wat jou beweegt, waarom jij dingen doet.’ Ik ben er een betere actrice door geworden. Toch vraag ik me weleens af wie ik was geworden als hij nog had geleefd. Zijn dood heeft me namelijk ook angstiger gemaakt om dierbare mensen te verliezen. Ik was het vertrouwen in het leven kwijtgeraakt.”
Lees het hele artikel in MAX Magazine editie 49. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Jaap van Deurzen
