Ruim vijftig jaar duurt de filmcarrière van Monique van de Ven (73). Ze wordt in september geëerd met een oeuvreprijs op het festival Film by the Sea in Vlissingen en een gedramatiseerde documentaire: ‘Een Vrouw als Monique’.
Als een volleerd gastvrouw heeft Monique van de Ven in haar keuken tal van lekkere hapjes uitgestald. De ster uit klassiekers als ‘Turks Fruit’, ‘Een Vrouw als Eva’ en ‘Lang Leve de Koningin’ is helemaal op haar gemak. Echtgenoot Edwin de Vries schrijft in zijn werkkamer aan een nieuw scenario en de hond des huizes Levi, een labradoodle, moet maar even buiten blijven.
Gefilmde terugblik
Er is genoeg om over te praten, zeker over de documentaire ‘Een Vrouw als Monique’ waarin zij heel openhartig over haar leven, liefdes en loopbaan in de Nederlandse en Amerikaanse filmwereld praat. Het bijzondere is dat de actrice zichzelf vertolkt en alle pieken en dalen uit haar verleden bespreekt. Was die gefilmde terugblik op haar leven niet erg confronterend? “Ik wist in het begin niet hoe ik ermee om moest gaan. Hoe speel je jezelf? Ook de opzet is anders dan je zou verwachten. Het is geen traditionele biografische film geworden.”
Monique vertolkt een actrice die zich in haar vakantiewoning in Bretagne voorbereidt op een nieuwe rol. Op een ochtend staat opeens een geblesseerde fietser voor haar deur. Haar ervaring uit de televisieserie ‘Dokter Deen’ komt goed van pas als zij de beenwond verbindt. De voorbijganger blijft een nachtje over en vraagt haar de oren van het hoofd. De gesprekken gaan gepaard met scènes uit het rijke oeuvre van Van de Ven. “Die door elkaar gemonteerde beelden uit mijn oude films hakken er wel in. Je ziet mij eerst als negentienjarige uit ‘Turks Fruit’ en vervolgens als oud vrouwtje van bijna 73 door de duinen struinen. Dan vraag je je af wat er allemaal in de tussentijd is gebeurd.”
Benieuwd naar het hele artikel? Dat leest u in MAX Magazine 33-34. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
