Column Jan Slagter: Fijne Pasen!

Pasen wordt zoals zo veel nationale feestdagen gekenmerkt door tal van tradities. Mooi om te koesteren, al zijn sommige onderwerp van verhitte discussie. Zo zijn de paasvuren in Oost-Nederland vanwege de stikstofproblematiek inmiddels al net zo omstreden als Zwarte Piet.

Maar aan de paashaas, het lekkere ontbijt en de beschilderde en verstopte eieren kan je je geen buil vallen. Dan moeten de supermarkten en bakkers echter niet zo flauw doen om de paasstol ineens ‘voorjaarsstol’ te noemen. Het is ook een prachtige gelegenheid om familieleden en vrienden te bezoeken en het met elkaar extra gezellig te maken, al dan niet met versierde paastak in de kamer.

Misschien kijkt u wel eerst naar het ‘Urbi et orbi’, de pauselijke zegen vanaf het balkon van de Sint-Pietersbasiliek in Rome. Als zijn gezondheid dat Franciscus toelaat tenminste. Onlosmakelijk verbonden aan Pasen is voor mij de schitterende Matthäus Passion. De fameuze dirigent Ton Koopman zei daarover: “De manier waarop Bach emoties als verdriet, woede, wroeging en berusting op muziek heeft gezet, spreekt direct tot het hart.” Drie uur passie, wat wil je nog meer? Toch veel beter dan de meubelboulevard? Geef mij maar de Matthäus Passion!

Dit artikel stond in MAX Magazine 13-14. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.