Ga ik eens met de trein…

Onlangs nam ik de trein naar Hilversum omdat ik in de spits zou reizen en bang was dat ik in de file zou komen. Bovendien ben ik een fan van de trein, ik kan onderweg lekker werken en af en toe een beetje soezen met de zon op mijn gezicht.

Maar ik kwam van een koude kermis thuis. Het eerste deel van de reis verliep soepel, maar bij het overstappen in Utrecht begonnen de problemen. Ik zat met mijn laptop geïnstalleerd, toen er een man in een gele jas riep dat we deze wagon moesten verlaten en naar het voorste treinstel moesten gaan. Toen ik vervolgens daar geïnstalleerd zat, kwam wederom dezelfde man vertellen dat deze trein door een technische storing niet zou rijden. De hele meute begaf zich steunend en morrend naar een ander perron waar een andere trein klaarstond. Deze bomvolle trein vertrok tien minuten te laat, waardoor ik de aansluitende trein in Hilversum miste.

Uiteindelijk deed ik er bijna een uur langer over om op mijn werk te komen. Ik weet dat de NS, door onder meer ziekteverzuim, kampt met een tekort aan personeel. Als gevolg van agressie tegen NS’ers willen mensen hier niet werken en dat snap ik. Bovendien reizen nog steeds veel minder mensen met de trein dan vóór corona, waardoor het bedrijf moeite heeft overeind te blijven. De nieuwe topman Wouter Koolmees gaf eind vorige maand toe dat de NS de reizigers te kort heeft gedaan. Ik begrijp nu wat hij bedoelt!