En nu heeft ze mijn steun nodig…

Ik heb een vreselijke jeugd gehad. Van mijn moeder ontving ik geen greintje liefde en van mijn vader kreeg ik alleen maar klappen. Zodra het kon ben ik dan ook uit huis gegaan en het contact met mijn moeder (mijn vader is inmiddels overleden) is daarna tot een minimum beperkt gebleven. En ik vond dat prima. Maar onlangs belde ze me; ze staat voor een paar zware medische behandelingen, is bang en wil graag dat ik haar begeleid naar het ziekenhuis.
Al dagen loop ik nu met mezelf te worstelen. Wat moet ik?
André

U schrijft dat u nog wel contact met uw moeder heeft, al is dat tot een minimum beperkt, en al dagen loopt te worstelen met de vraag of u haar wel of niet zult steunen. Dat uw moeder zo liefdeloos was, wil nog niet zeggen dat u hetzelfde gedrag hoeft te vertonen nu zij zo kwetsbaar is, uitkomt voor haar angst en u zelfs om hulp vraagt.

Ik begrijp uw worsteling hoor, want toen u haar nodig had om u tegen uw gewelddadige vader te beschermen was zij er niet, dus waarom zou u haar nu bijstaan in haar angst? Maar het zou een grote kans kunnen zijn om eindelijk eens goede gesprekken te hebben over hoe u uw jeugd heeft ervaren. Gesprekken die u gedurende het traject van haar behandelingen het beste langzaam en liefdevol kunt inleiden door haar hand vast te houden wanneer u voelt dat zij die echt nodig heeft. Want er zal een moment komen dat ze die nodig heeft.

Vraag haar dan in welke mate zij zich hulpeloos en bang voelt, of ze zich vaker zo heeft gevoeld en hoor haar verhaal aan. Als de tijd rijp is kunt u haar vertellen dat u haar gevoel van hulpeloosheid begrijpt, omdat u zich ook vaak zo voelde wanneer uw vader u sloeg, maar nooit heeft begrepen waarom zij niet in opstand kwam tegen haar man en u dus het gevoel gaf er niet toe te doen. Wellicht is zij zelf een kind geweest dat in haar jeugd weinig tot geen liefde heeft ervaren, ook klappen heeft moeten ontvangen, niet op kon tegen het gewelddadige gedrag van haar man en echt niet wist hoe te handelen.

Dergelijke gesprekken kunnen louterend zijn voor u beiden, waarna vergeving als vanzelf komt en u verder kunt met uw leven zonder de ballast van een liefdeloze jeugd. Mocht zij, ondanks uw hulp, niet smelten, dan zult u terug­geworpen worden naar oude pijn en die kunt u laten helen met hulp van een goede psycholoog.