Op ‘t puntje van onze stoel

Eindelijk weer eens een Nederlands team in een voetbalfi nale. Na twintig jaar mag Feyenoord zich van zijn beste Rotterdamse voetbalkant laten zien. De Rotterdammers nemen het op tegen het altijd lastige AS Roma.

Zo’n wedstrijd wordt niet alleen gemaakt door het spel van de voetballers, maar ook door de sportverslaggever, de commentator. Een stem die mij altijd tot op het puntje van de kijkstoel bracht, was die van Herman Kuiphof. Kuiphof bracht mij sowieso op dat puntje. Zijn hele uitstraling was groots.

Met zijn dikke zwartgerande bril en grijswitte haardos als onderscheidend kenmerk. Herman was hoe een heuse éminence grise eruit diende te zien. Als Kuiphof iets zei, was het ook zo. Hij begon jong als journalist. Eerst voor de krant, later bij de radio. In 1960, 41 jaar oud, begon hij bij de televisie en maakte voor de VPRO de allereerste sportdocumentaire van Nederland. Deze ging over de voetballegendes Bep Bakhuys en Eddie Pieters Graafl and. Ook bracht hij als eerste een achtergrondverhaal over de nieuwbakken schaatshelden in spe, Kees Verkerk en Ard Schenk. Hij maakte dat met de speciale Kuiphof-kijk. Een unieke blik op het leven van sporters. Die bril had-ie dus niet voor niets. Gelukkig maar. Zijn commentaar was legendarisch. Hij doorzag de wedstrijd. Het bekendste moment uit zijn loopbaan is zijn fi naleverslag WK-voetbal 1974 tussen Nederland en West-Duitsland.

Met “Zijn we er tóch weer ingetuind!” gaf zijn markante stem weer wat we allemaal voelden. Ook was hij de commentator van de Europacupfi nale op 6 mei 1970 tussen Feyenoord en Celtic in Milaan. Feyenoord won. Van opwinding riep hij: “Hoe is het mogelijk, hoe is het mogelijk? Milaan is een beetje van Feyenoord. San Siro (naam stadion, red.) is op het ogenblik helemaal van ons!” Voetbalpoëzie van de eerste orde. Hij had oog voor talent. De jonge Kees Jansma is bijvoorbeeld door hem op geleid. Herman Kuiphof, zijn voorliefde lag bij voetbal en tennis.

Bridge en golf vond hij geen sporten. In mijn jeugd dacht ik dat de Kuip naar hem genoemd was. Ik had dat wel passend gevonden.