SUZANNE SCHULTING: ‘Ik ga winnen, zeker weten’

Suzanne Schulting (23) is de onbetwiste koningin van het Nederlandse shorttrack. De regerend olympisch kampioene 1.000 meter manifesteert zich als een ware ambassadrice van deze spectaculaire schaatstak. Op het NK afstanden gaat Suzanne, kondigt ze zelfbewust aan, alles winnen wat er te winnen valt.

‘Volwassen geworden’
“Mijn olympische titel heeft me in die zin veranderd, dat ik volwassener ben geworden. Ik leerde mezelf beter kennen en bewees na het veroveren van mijn gouden medaille geen eendagsvlieg te zijn”, vertelt Suzanne, regelmatig ook actief bij het langebaanschaatsen.

‘Spanning omzetten in kracht’
“Het leuke aan shorttrack is de competitie met elkaar, wat veel meer inhoudt dan alleen die rondjes rijden. Tactiek en slimheid zijn dikwijls doorslaggevend. Gedurende een race plan je in een fractie van een seconde om actie te ondernemen. Inhalen of juist niet. Elleboogstootjes, wringen; het hoort bij het positie kiezen. Je moet ervoor zorgen niet te lang achterin te hangen, omdat het daardoor extra energie kost op kop te komen. Met spanning deal je. Ik probeer het om te zetten in kracht. Spanning zet me op scherp en heb ik nodig om optimaal te presteren.”

‘Gevaar? Sta ik niet bij stil’
“Shorttrack kan soms gevaarlijk lijken, maar zo ervaar ik het in elk geval niet. Sta ik niet bij stil. Er zijn altijd risico’s, net als met je auto in het verkeer. De meesten weten hoe ze moeten vallen. Bijna vier jaar geleden ging ik bij een wereldbeker wedstrijd in Minsk fl ink onderuit. Aanvankelijk zag het er ernstig uit en werd ik als traumapatiënt naar het ziekenhuis vervoerd. Allerlei scans toonden aan dat er weinig aan de hand was. Ik mocht terug naar het hotel. De andere dag stond ik weer op het ijs, zonder angst voor inhaalacties.”

‘Je moet door met je eigen leven‘
“Op mijn derde kreeg ik, op natuurijs, mijn eerste schaatsjes ondergebonden. Een jeugdheld kende ik niet. Maar Sjinkie Knegt vond ik natuurlijk gaaf. Wat me aansprak: zijn uitstraling, zijn manier van schaatsen, er telkens helemaal voor gaan. Het dieptepunt in mijn leven laat zich niet moeilijk raden. De dood van mijn teamgenote en goede vriendin Lara van Ruijven, afgelopen zomer in een Frans ziekenhuis aan de gevolgen van een autoimmuunziekte. Enorm drama voor de hele Nederlandse shorttrackwereld. We hebben een heleboel samen beleefd. Op en naast de baan, zoals tijdens trainingskampen. Lara, haar partner Ivar, mijn partner Bas en ik maakten deel uit van een hechte vriendengroep. Hoe vreselijk moeilijk ook, vrij snel accepteerde ik Lara’s overlijden, vanuit de gedachte dat je er niets aan verandert. Je moet door met je eigen leven. Het verdriet en het gemis blijven en het is heel fi jn Ivar te ondersteunen.”

‘Winst op drie afstanden’
“De Olympische Spelen 2022 in Peking vormen mijn volgende hoofddoel. Dat corona mogelijk roet in het eten gooit, daar ben ik totaal niet mee bezig. Wat het NK afstanden betreft durf ik gerust te stellen op de 500, 1.000 en 1.500 eerste te worden. Ja hoor, op zeker.”