Column van Jan: Hellend vlak

Code Zwart of Fase 3 is de meest onwenselijke fase van een pandemie, zoals de corona-uitbraak. Alle ic-bedden zijn vol, maar er blijven patiënten komen, en strenge medische triage, waarbij artsen de patiënten selecteren die de grootste kans hebben op overleving, biedt geen soelaas meer.

Dan komen artsen voor een duivelse dilemma te staan: wie krijgt een ic-bed? En wie niet en komt te overlijden? Gelukkig werd de ic-capaciteit de afgelopen maanden zo vergroot, dat die verschrikkelijke situatie – bovenop alle andere ellende – kon worden voorkomen. Artsen en ethici hebben nu een draaiboek opgesteld waarin staat hoe gehandeld moet worden als er in de toekomst onverhoopt een Code Zwart komt. In zo’n noodsituatie gaan de patiënten voor die naar verwachting het kortst op de ic moeten blijven. Daarna komen zorgmedewerkers in aanmerking. En ten slotte gaat ‘jong’ voor ‘oud’. Dat laatste is een hele gevaarlijke ontwikkeling.

Een arts is er om mensen te genezen, zonder aanziens des persoons. Als er een selectie op leeftijd gemaakt wordt, begeven we ons op een hellend vlak. Wat is dan de volgende stap? Een tachtigjarige heeft – als hij kans heeft er goed uit te komen – net zo veel recht op een ic-plek als een jonger persoon. De regering moet met de recente ervaringen in het achterhoofd ervoor zorgen dat er voldoende ic-bedden beschikbaar blijven en er alles aan doen om het niet zo ver te laten komen.