Stokoude Bonte Piet

Waar was u op vrijdag 3 maart 1972? Ik zat voor mijn eindexamen havo. Mijn ouders leefden nog, mijn vrouw liep ergens vrij en vrolijk rond. Op Texel was het die dag zwaarbewolkt, maar regen viel er nauwelijks. Er zat nog geen voorjaar in de lucht, de gevoelstemperatuur was drie graden.

Op het Waddeneiland zijn vogeltellers die dag bij Den Hoorn bezig met het vangen en ringen van onder andere scholeksters. Tepiet, tepiet! Een Bonte Piet strijkt naast zijn zwartwitte soortgenoten neer. Tepiet, tepiet! KLAP! Met een behendige beweging hebben de onderzoekers een ‘slagnet’ over de groep wadvogels gegooid. Onze scholekster wordt door vaardige handen beetgepakt. Hij krijgt een metalen ring om zijn poot. Nummer wordt genoteerd, jammer genoeg niét de sekse. Deze scholekster is twee jaar oud, ook dat wordt in het systeem opgeslagen. Omdat elke ring een unieke code heeft, kunnen onderzoekers later precies volgen waar de geringde vogels uithangen. Het gaat allemaal snel en handig, dus binnen de kortste keren zijn de vogels weer vrij. Ze staan even later al weer ijverig met hun lange snavels in de grond te pikken op zoek naar voedsel voor hun jonkies en zichzelf. Die ring om hun poot? Daar hebben ze echt geen last van. Mocht u ooit zo’n ring vinden, dan kunt u die waarneming simpel doorgeven via www.vogeltrekstation.nl. Vogelonderzoekers zijn u er dankbaar voor.

Wereldgebeurtenissen? Al ruim 44 jaar hongerige bekkies vullen!

En dan is het zomaar 44 jaar en vijf maanden later. Op maandag 1 augustus gaat vogelaar Hans Keijser naar de Maasvlakte. Hij doet daar op vrijwillige basis onderzoek voor Sovon Nederland. Door zijn jarenlange ervaring met en kennis over vogels heeft hij, net als indertijd die onderzoekers op Texel, vergunning om vogels te vangen en te ringen. Vandaag ‘vangt’ hij een scholekster in zijn telescoopkijker. Hij leest de metalen ring af en zijn verbazing is groot. Deze vogel is 44 jaar geleden bij Den Hoorn geringd!

Donderdag 4 augustus gaat Hans nogmaals naar de Maasvlakte om zijn bijzondere waarneming te checken. Opnieuw krijgt hij dezelfde metalen ring in de kijker en… de stokoude scholekster is bezig zijn (of haar) jonkies te voeren! Deze over-over-over-et cetera-grootvader/moeder jongt al meer dan veertig jaar! Vietnam, de verloren finale van ’74, gevallen kabinetten, de eerste zwarte president, oorlogen, mondiale menselijke drama’s en momenten van geluk, het is sinds 3 maart 1972 allemaal gebeurd. Om de jonge, hongerige bekkies te vullen scharrelt De Oude Scholekster bij Rotterdam nietsvermoedend zijn kostje bij elkaar. Zo vrij als een vogel.

Als wandelaar, ex-hoofd-redacteur ‘Grasduinen’ en leraar biologie is Kees Loogman (61) natuurlief-hebber én natuurspecialist.